CHRONODIETA dr Alain Delabos, czli jak odżywiać się zgodnie z zegarem biologicznym

[aisak102]

I jak Sylla, stosujesz chronodietę?
Ja staram się trzymać ogólnych zasad - może nie rygorystycznie, ale pomaga mi to zachować umiar (o ile mnie kompuls nie dopadnie, co się niestety czasem zdarza)

Gdzie jesteś Teresko? Tak sobie o Tobie pomyśliwuję ostatnio .... Co tam słychać u Ciebie?

[maszkuleczka]

(.....)
Gdzie jesteś Teresko? Tak sobie o Tobie pomyśliwuję ostatnio .... Co tam słychać u Ciebie?

Witaj KASIU..... jestem.... dziś chyba mogę powiedzieć, że znowu zaczynam "być". Wiele czasu potrzebowałam, by odnaleźć się w nowej sytuacji, by nauczyć się nowych reguł gry, by nie zatraciś w tym wszystkim siebie. Nie jest chyba najgorzej, skoro poczułam potrzebę zajrzenia na forum, odwiedzenia starych kątów, spotkania ludzi, których miło wspominam. A co tam u Ciebie KASIU????

Teresko trzymam kciuki tyle przeszłaś trzeba mieć nadzieje nie zawsze tylko burze , słońce też czasem świeci (jaka mądrala ze mnie) ale i ja mam wzloty i upadki jesteś rozsądną kobietą choć bardzo wrażliwą . Pozdrawiam serdecznie Małgorzata

MAŁGOŚ.... muszę powiedzieć, że te Twoje kciuki chyba jednak pomogły. Presłałaś mi dobre fluidy tak potrzebne w okresie zamętu i burzy. Wrażliwość mnie nie opuściła, za to z rozsądkiem jestem jakoś dziwnie na bakier.... hihihi.... tyle że dobrze mi z tym... Ważne, że znowu zazyna mi się chcieć...

Witam!
Tereniu-widze, ze tak jak ja od czau do czasu tutaj zagladasz. przakro mi, ze tak kiepsko sie czujesz-moze jednak nie powinno sie pisac, ze nie moze byc lepiej atylko gorzej? Przeciez tak naprawde nigdy tego sie nie wie co nam zycie jeszcze przyniesie...
Zycze ci kochana, z serca calego na te wiosenne swieta wiary i optymizmu- odwrocenia zlej passy i usmiechu losu

U mnie tez troche zawirowan zdrowych, po operacji w syczniu(wyciecie macicy) moj pecherz i jelita dalej strajkuja-chce wrocic do pracy ale troche mam z tym problemow. Wierze jednak, ze jakos sie to ulozy. Pozdrawiam serdecznie-Kasia

KASIU... zmartwiłam się Twoimi problemami zdrowotnymi. Mam nadzieję, że zawirowania masz już za sobą i wszystko się układa po Twojej myśli. Dziękuję Ci serdecznie za pamięć i dobre słowo. Coś w tym jest, że po burzy wychodzi słońce. Może nie jest ono w moim przypadku zbyt jasne, ale w chwili obecnej jest zamglone, a czarne chmury udało mi się odpędzić.... mam nadzieję, że na dłużej. Pozdrawiam równie serdecznie.

[aisak102]

Ooo! Tereska!
Będziesz tu zaglądać? A może zagościsz na dłużej?
U mnie ogólnie sprawy w porządku i prawie po staremu ... no prawie ... bo przybyło mi się trochę (jak widać na suwaczku do szczęścia brakuje mi teraz nie 5 a 7 kg) Dojrzewam do jakiejś diety/decyzji/postanowienia ale wciąż coś staje mi na przeszkodzie
Oczywiście, największą przeszkodą jestem ja sama ... ale trudno mi siebie samą wyeliminować

[maszkuleczka]

Ooo! Tereska!
Będziesz tu zaglądać? A może zagościsz na dłużej?
U mnie ogólnie sprawy w porządku i prawie po staremu ... no prawie ... bo przybyło mi się trochę (jak widać na suwaczku do szczęścia brakuje mi teraz nie 5 a 7 kg) Dojrzewam do jakiejś diety/decyzji/postanowienia ale wciąż coś staje mi na przeszkodzie
Oczywiście, największą przeszkodą jestem ja sama ... ale trudno mi siebie samą wyeliminować

Witj KASIU WSPAKOWA.... jak fajnie Cię spotkać. Mam nadzieję na regularne zaglądanie na forum, bo jest to zawsze jakaś odskocznia dla mnie. Trochę dużo czasu mi zajęło dojście do tego epokowego stwierdzenia.... hihihi.... ale lepiej późno niż wcale. Najważniejsze, że jakoś nauczyłam się żyć w nowej, nie zawsze komfortowej sytuacji i znów trzymam nerwy na wodzy. Bo nie ukrywam Kasiu, że bywało ciężko, żeby nie powiedzieć tragicznie. Chyba odbiłam się od dna i mam ndzieję, że nigdy już tam nie trafię... eh...

Cieszę się KASIU, że u Ciebie wszystko w porządku. 7 kg to jeszcze nie tragedia, ale uważaj, bo tak szalenie łatwo poplynąć i stracić, to co osiągnęło się ciężką pracą i nierzadko ogromnym wysiłkiem. Niedawno czytałam, że wiele osób otyłych jest uzależnionych od węglowodanów. Jest to taka sama choroba, jak alkoholizm czy narkomania. Póki ich nie jesz, jest OK. Ale najmniejsza porcja dowolnego weglowodanu może sprawić, że idziemy w "ciąg" niczym alkoholik po 1 kieliszku. Mało to pocieszające, że wola niespecjalnie wtedy może pomóc.... eh.... bo to najzwyklejsza chemia.
Mimo wszystko wierzę, że chcieć to móc. Pozdrawiam
Teresa

[aisak102]

Tereniu, cieszę się bardzo, że zdołałaś oswoić sytuację i odnajdujesz się w niej

Świetnie mnie wyczułaś, z tym uzależnieniem od węglowodanów , ja to nazywam "kompulsem" - "kompuls" dopada mnie wieczorem ... chodzę i krążę po domu ... szukam czegoś, czym mogłabym zagłuszyć wewnętrzne ssanie i niepokój ... początkowo próbuję ukoić ssanie białkiem, ale to nie pomaga i w końcu rzucam się na czerstwy chleb albo stary makaron albo coś równie nieapetycznego ale węglowodanowego ... a potem to już szukam czegoś słodkiego ... czegokolwiek: łyzki miodu, cukru, starej, lepkiej landrynki ... ech, całkowity upadek i degrengolada
Głowę trzeba leczyć, prawda?

[mt1107]

Tereniu, cieszę się bardzo, że zdołałaś oswoić sytuację i odnajdujesz się w niej

Świetnie mnie wyczułaś, z tym uzależnieniem od węglowodanów , ja to nazywam "kompulsem" - "kompuls" dopada mnie wieczorem ... chodzę i krążę po domu ... szukam czegoś, czym mogłabym zagłuszyć wewnętrzne ssanie i niepokój ... początkowo próbuję ukoić ssanie białkiem, ale to nie pomaga i w końcu rzucam się na czerstwy chleb albo stary makaron albo coś równie nieapetycznego ale węglowodanowego ... a potem to już szukam czegoś słodkiego ... czegokolwiek: łyzki miodu, cukru, starej, lepkiej landrynki ... ech, całkowity upadek i degrengolada
Głowę trzeba leczyć, prawda?

Dzień dobry , witaj Teresko ciesze się że znowu Cię widzę

Kasiu to leżymy razem

[aisak102]

Kasiu to leżymy razem

Oj, Małgoś , to może jakoś "wespół w zespół by żądz moc móc zmóc" tego potwora zwalczymy?