Zmienianie swojego życia dzięki sile codziennych, małych wyborów.

[ladymama]

Hej Molly i jak u Ciebie? Pozdrawiam niedzielnie.

[molly89]

Kalorycznie już jest prawie ok, tylko do ruchu jakoś opornie mi się wraca. Z nim tak to już jest, że kiedy zacznę regularnie ćwiczyć, to ćwiczę z przyjemnością, ale jak przestanę na jakiś czas, to trudno zmusić się do ponownego wpadnięcia w ten rytm.

Dobrej niedzieli, bo pogoda w końcu piękna!

[malinowa_fela]

Mam podobnie z ruchem. Aby tylko zacząć, to potem już leci ale po przerwie ciężko mi zmobilizować się. I u mnie kondycja bardzo szybko spada, wiec jakbym zaczynała od początku wszystko. Jak obecnie.
Brawa za powrót do diety
Udanego nowego tygodnia

[Meta86]

no ja tak od pół roku jak nie dłużej próbuję się zmusić do ćwiczeń ale coś mi nie wychodzi

[molly89]

Powoli wracam do tego ruchu, no i waga zbliża się do suwakowej. Dietetycznie też jest ok. Jednak zapału brak, bo jak tu mieć zapał, gdy odrabia się straty sięgające jeszcze Wielkanocy? Może większa motywacja pojawi się po pokazaniu przez wagę 119.

Mam jakiś kryzys wiary w to, że kiedyś schudnę. Nawet nie chodzi o to, że chcę być szczupłą osobą, bo nie wiem czy to kiedykolwiek nastąpi. Po prostu teraz ciężko uwierzyć mi w to, że moja waga pokaże 99 kg. A przecież już kiedyś zrzuciłam 20 kg, więc z własnego doświadczenia wiem, że to jest jak najbardziej do zrobienia. Jednak to wszystko tak powoli idzie, zupełnie inaczej niż kilka lat temu, że mam wrażenie, że już całe życie będę taka wielka. Przy takiej wadze nawet nie ma różnicy w ubraniach. No dobra, nie będę melodramatyzować. Trochę jest różnica, ale niewielka. Nadal jestem ogromną kulą. Od jakiegoś czasu przygotowuję się do zmiany branży, we wtorek mam ważny egzamin. Tylko jak tu zacząć chodzić na rozmowy kwalifikacyjne (ostatnią miałam ok. 5 lat temu), gdy się wygląda jak się wygląda? W końcu pierwsze wrażenie jest ważne, a i pewności siebie mi brak. Ja wiem, że ludzie mają gorsze problemy i nie chcę wyjść na jęczącą i marudną osobę, no ale nie wiem jak sobie z tym poradzić.

[mikrokubek]

Trzeba działać! Malutkimi kroczkami walczyć nie tylko o lepszą wagę i zdrowie, ale też pewność siebie. W końcu mozolne starania zaowocują!

[molly89]

O, cześć Mikrokubek. Dopiero teraz zauważyłam, że założyłaś swój wątek. Zaraz Cię odwiedzę.

[Meta86]

molly nie nabierzesz pewności siebie nazywając sie wielką kulą :P
Patrz w lustro i na głos wymieniaj wszystko to co masz ładnego bo na pewno masz wiele cech ładnych i wartościowych a jedyna brzydka to nadwaga D

[ladymama]

Hej Molly. Jestes na dobrej drodze, kilogramy powoli spadaja, a jak powoli, to trwale. Nie mysl zle o sobie, staraj sie znajdywac pozytywy, wierze, ze osiagniesz swoj cel, bedziesz pewniejsza siebie i szczesliwsza. Trzymaj sie!

[molly89]

Dziękuję za słowa wsparcia. Przez większość czasu jednak staram się myśleć pozytywnie, ale gorsze dni czasem się zdarzają.

Waga już prawie suwakowa, ale nadal denerwuje mnie to żółwie tempo. Przy takich "szalonych" spadkach nie wiem czy do końca maja będzie co świętować. No ale jak nie w maju, to na pewno w czerwcu się uda! Mój złośliwy organizm bardzo się broni przed utratą tłuszczu.

Mam wrażenie, że w moim przypadku stres źle wpływa na wagę i nie chodzi mi o zajadanie go, tylko nawet przy wzorcowej diecie stres spowalnia mi utratę kilogramów. Niektórzy ludzie mają tak, że jak się czymś martwią lub stresują, to waga szybciej im spada, a ja mam odwrotnie. Waga zawsze najlepiej spada mi wtedy, gdy mam w miarę spokojną głowę.