Wygrać z 30 kg balastem ! ! ! - migawka0

[migawka0]

Wczoraj nie wiem czemu, nie dodał mi się post...
Potrzebuje porady natury nie dietetycznej.

Zawsze chciałam iść na psychologie lub anglistyke na studia- lecz moje plany legły w gruzach, poniewaz nie zdalam wystarczajaco dobrze angielskiego rozszerzonego- za to zdałam dobrze podstawe matmy. Z namową rodziny i wizją bycia inzynierem-poszłam na politechnikę- kierunek zarządzanie. Jednak nie jest łatwo. Ja się nie czuje. Nie ogarniam wogóle matematyki... większość osób jest po rozszerzeniu z matematyki. Do tego fizyka... do tego ekonomia itd. Mam wrazenie, że nic mi się wtych studiach nie podoba- jedynie perspektywa zarabiania dużych pieniędzy. Chociaż tego nie mogę tez byc pewna. Zastanawiam się nad rzuceniem studiow- teraz po 2 miesiącach i poprawie matury.
Mogłabym iść na swoją wymarzoną psychologie, anglistyke lub pedagogikę. Boję się jednak o perspektywy pracy po tych studiach. Po pedagogice wiem, że jest cięzko... ale ja wlasnie chcialam isc na anglistyke(nauczycielska specjalizacja) lub pedagogika(resocjalizacja lub wczesne nauczanie z j.ang)... lub na tą psychologie- ale szanse są marne raczej. Proszę Was o radę. Teorytycznie musiałabym poprawić rozszerzenie z angielskiego i najlepiej jakbym napisała mature z biologii... Teraz gdybym miała kontynuować studia- bez korepetycji z matematyki się nie obejdzie, a mogłabym te pieniądze przeznaczyć na przygotowania na nowe studia.

[Klubowiczka]

Nieraz warto poświęcić rok i iść na studia, które będą Cię interesowały. Ja studiowałam dwa lata na Politechnice Gliwickiej, Energetykę ( było to już ponad 20 lat temu ). Bo tylko matematyka się dla mnie liczyła. Zaznaczam, że moi rodzice są po polibudzie i mąż też hehe
Po dwóch latach zrezygnowałam, bo to zupełnie nie była moja bajka. Chcieli mnie przyjąć na Ekonomię na pierwszy rok bez egzaminów ( w tych czasach byly egzaminy na studia, nie liczyła się tak matura),bo uwzględnili moje zaliczone egzaminy na polibudzie. Mnie jednak szkoda było stracić dwa lata. Stwierdziłam, ze lepiej zrobić jakąś dwuletnią szkołę i tak jestem technikiem dentystycznym. Teraz trochę żałuję tych studiów. Ale z drugiej strony mam przynajmniej dobra i płatna pracę. Przed Tobą całe życie i nie warto się męczyć w zawodzie, który nie bedzie Cię interesował. Może warto ten rok poświęcić na przygotowania i zdać na wymarzony kierunek hmm Tak sobie myślę

[kosmitka13]

hej!!! wpadłam dodać Ci swojej energii, trzymam kciuki za Twoje odchudzanie, sama mam podobny balast do zrzucenia co Ty dlatego do Ciebie zajrzałam zrób sobie kochana wskaźnika diety to będę podziwiać Twoje wyniki
PS. ja studiuje zarządzanie , ale na prywatnej uczelni.

[migawka0]

Moje jest zarządzaniem inzynierskim... i mam wrazenie bardziej, ze jestem na ekonomii z domieszką fizyki i matmy niż na zarządzaniu. Liczyłam, że będzie to inaczej wyglądało. Mija się to z moimi zainteresowaniami niestety.

Na diecie się trzymam, ale stoje własnie przed waznym wyborem życiowym- bo mogę żałować rezygnacji z tych studiów. Moi rodzice nie są po studiach. Więc jakby hmm... swoje ambicje troche przelewają na mnie i jest z ich strony mała presja...

[cukier_gotka]

Rozumiem obawy i stres związany ze zmianą kierunku. Pomyśl jednak, jak widzisz siebie po tych studiach? Co mogłabyś robić i czy byłabyś w stanie pracować w jakimś zawodzie związanym z tym kierunkiem? Bo jeśli nie za bardzo lub nie masz pomysłu, to nie polecam. Najpierw pomyśl: jaką pracę mogłabyś i chciałabyś wykonywać, a potem dopiero wybierz kierunek.
Jak wynika z moich obserwacji (a jestem trochę już po obronie), większość osób, które wybrała studia bez przekonania, bo modne, bo rodzina chciała, bo nic innego się nie trafiło, i tak potem pracuje w innych branżach i tylko pluje sobie w brodę, że musi się przekwalifikować. Zatem grunt to mieć na siebie pomysł.

"Goła" pedagogika na pewno nie ułatwi znalezienia pracy w zawodzie, ale obca filologia już tak. Możesz zrobić specjalizację pedagogiczną na anglistyce albo uczyć na kursach dla dorosłych - wtedy papiery pedagoga nie są wymagane.

[kosmitka13]

ja powiem z własnego doświadczenia - czego nie wybierzesz to musi być Twoja decyzja, bo później czy ona będzie zła czy dobra (a pokaże życie) to będziesz mogła mieć pretensje do siebie....

moi rodzice chcieli żebym poszła na anglistykę, a zwłaszcza mama, nawet złożyłam już na nią papiery, a potem stwierdziłam , że nie , że ja tego w ogóle nie czuje i przez rok w ogóle nie poszłam na studia, stwierdziłam, ze muszę się zastanowić co chce w życiu robic....

zastanowiłam się, skończyłam licencjata Finanse i rachunkowość, a teraz robię mgr. z zarządzania i jestem zadowolona , wiem, ze ta anglistyke bym i tak olała, albo by mnie wywalili

[migawka0]

No, z pierwszego sprawdzianu z matmy mam 0 pkt (na jedynie 1.5 pkt- taki dla sprawdzenia się...)... nie jest za dobrze. Już byłam gotowa rezygnować, ale kolezanka ze studiów mnie przekonała i hmm poczekam jeszcze z tydzien dwa i zobacze, czy mi się zmieni.
Męcze się na tych studiach...

Dzisiaj dietetycznie średnio... jakaś depresja mnie łapie przez te studia.
Cały dzien dzis w domu siedzialam.

[Klubowiczka]

Studenckie czasy powinny być szalone, u mnie były
Schowaj tą depresję do szuflady i myśl tylko pozytywnie
Zobaczysz, że będzie lepiej... zawsze jest, tylko o tym jeszcze nie wiesz

[dota]

Klubowiczka ma racje, staraj sie myśleć pozytywnie. owszem możemy Ci radzić różne rzeczy, ale pamiętaj, że to Twoje życie i Twoje studia. Kieruj się tym, co siedzi w Tobie. Masz jeszcze czas na podjęcie decyzji. Na pewno wybierzesz to , co dla Ciebie będzie najlepsze. Nawet jakbyś miała stracić nie rok a 2 to czasem tez warto, bo życie jest długie
Poza tym za niedługo może będziemy pracować do 80, jeśli 67 nie załata dziury w budżecie państwa, więc warto robić to, co się lubi