Zawziete po 40-tce- Wirtualna Grupa Wsparcia

[TinnGO]

Skoro Jola zaczęła dzisiaj w błękicie to dołączę troszkę turkusu na dzień dobry.

Witam TinnGO
czasem zaglądałam na Celownik,kiedyś dużo częściej,ale pamiętam,że jesteś miłośniczką kotkow,chyba nawet 3

No z tym moim miłowaniem zwierzaków to było raczej dziwnie. Nigdy w dorosłym życiu zwierzaka nie miałam, nie odczuwałam nawet wielkich ciągot do posiadania, bo zawsze dużo podróżowałam, przemieszczałam się i uważałam, że to wyklucza posiadania żywego stworzenia.
No w moim układzie, osoby mieszkającej w pojedynkę, najbliższą rodzinę mającą około 100 km od siebie.

No ale stało się inaczej. To nie ja wybrałam dla siebie zwierzaki, tylko one znalazły mnie.
Na moją malutką działkę w ogródkach działkowych (400m2) ktoś podrzucił w czerwcu wiosenny miot kociaków.
Były to dwie dymne, niezbyt urodziwe szylkretki- dziewczynki (szylkretki prawie zawsze są samiczkami) i prześliczny biało szary kocurek.
Miały 5 tygodni, już umiały pić mleko, ale jeszcze z miesiąc powinny być z matką.
Kociaka można szczepić jak ma 10-12 tygodni. Ochroną dla niego są w tym okresie między urodzeniem, a szczepieniem, przeciwciała matki.
Moje pozbawione mleka matki po jakimś tygodniu zaczęły chorować.
Co one miały dokładnie nie wiem, objawy były panleukopenii, test też wyszedł +.
Panleukopenia to zapalenie jelit, wyniszczająca biegunka dająca 95 % śmiertelność.
Zaczęłam walkę o ich życie, dotarłam do fundacji, która miała sprowadzoną surowicę z kota ozdrowieńca, po szpitalu jednej kociczki Kasi, kroplówkach, zastrzykach, podaniu na własną odpowiedzialność tej surowicy- nie wszyscy weterynarze w nią wierzą - uratowałam wszystkie.
Ale ten pierwszy miesiąc, w którym co chwila aplikowałam maluszkom strzykawkami w pyszczki, a to nifuroksazyd na biegunkę, a to lakcid na dobrą florę bakteryjną, a to myłam "obesrane" kłębuszki futra i prałam pościel, dywaniki, ręczniki itp to do końca życia będzie mi tkwił w pamięci.
Tak się rozpisałam bo chcę, żebyście mnie zrozumiały dlaczego tak bardzo pokochałam te 3 futrzaste stworki.
Ja nie mam dzieci, wnusiów tylko po siostrzeńcu, ale Szarlotka -kocurek, Kasię i Browni -kociczki traktuję jak swoje zwierzęce dzieciaki.
Chciałam jedną kociczkę (najładniejszą i najsilniejszą) wyadoptować, ale osoby, które ją wzięły od weterynarza, dowiedziały się jaka to ciężka choroba, ta panleukopenia, którą moje kociaki miały i bojąc się, że zarażą swoja domową kocicę oddały mi Browni po pół godzinie.
A ja, jak przeżyłam rozstanie z moją brunatną kruszynką i jak ją odzyskałam, to wycofałam ją z listy adopcyjnej.
No bo 2 czy 3 koty to już niewielka różnica. No z 300 zł na miesiąc kosztów utrzymania.
Przepracowałam jeszcze rok dłużej, żeby ogarnąć mój koci miot i w ten sposób na starość i samotność dostałam od Opatrzności czy Losu swoją rodzinę.

[maniusia72]

Witaj Tinngo, aele mnie zruszyłas ta kocią opowieścią. Mój kot jest z podobnej historii, ktos wyrzucił przez okno samochodu caly koci miot i pani która je znalazła porozprowadząła po ludziach, a mi się trafiła ostatnia najlichsza bidulka. Wyrosła jednak na fajnego oteczka i na szczęście udao sie bobyc bez chorób.
Krysiu twoja szpitalna historia to istny horror, a może bardziej saien-fiction

[gruschka]

Niesamowita i wzruszająca historia TinnGO
U mnie w domu dawno temu wbrew wszelkiej logice zamieszkał w domu wilczur,bo nikt nie mógł patrzeć jak cierpi u poprzednich właścicieli.
W spadku po synku został mi kot,bałam się ,ze w wirze życia towarzyskiego świeżego studenta kot może chwilami być zapomniany i nie miałam sumienia oddać go na poniewierkę.Doskonale cię rozumiem
Na razie w domu bez zwierząt,ale czy to wiadomo co życie dla mnie przyszykuje

[sabinka57]

Dzień dobry Dziewczynki
TinnGo to ty szczupła babeczka jesteś - 68,8 kg to dla mnie marzenie ściętej głowy wspomniałaś o Dukanie to rozumiem, że ten pan pomógł ci ostatnio schudnąć i byłaś chyba zadowolona skoro teraz też chyba masz zamiar zacząć jeść według diety niby Dukana ale jednak innej, wczoraj do warzyw dołączyły owoce ( nie z dużo ale zawsze coś) a dzisiaj mogę zjeść dwie kromki razowego chlebka + to co wczoraj mogło już być, nie jest źle na razie chociaż małe wpadki mam oczywiście
Agnieszka i Krysia walczą na 16-godzinnej, Agnieszka zaczyna dzień wcześnie i wcześnie też kończy go jedzeniowo bo o 14 i całe popołudnie i wieczór bez jedzenia albo coś symbolicznego tylko a ty Krysiu w jakich godzinach jesz? ja ponieważ późno wstaję i zaczynam dzień to nie miałabym tak żle bo jakbym zjadła śniadanie np. o 9,30 to ostatni posiłek wypadłby mi o 17.30 i dałoby radę wytrzymać ale w tym okienku jedzeniowym zjadłabym jak zwykle tyle, że przerwy 16 godzinne guzik by dały, czasem jak pojem...ba powiedziałabym dosadniej na obiad i w ciągu jedzeniowym po obiedzie to nie jem do śniadania....i nie chudnę a nawet tyję ciekawe dlaczego???
Krysiu no historia ze szpitalem zastanawiająca, mam nadzieję, że jednak uzyskasz jakiś termin tego swojego zabiegu czy operacji, pewnie stara część szpitala na NFZ a jakieś czy skrzydło czy piętro za pieniążki pacjentów, ech życie...ale sposób przyjęcia ciebie przez pana doktora dziwny...chciałabym a boje się...niby termin ma być a go nie ma...
Gruszko może masz rację, może Krysi bolący kręgosłup to od tego długiego chodzenia? a może pojawił się przed? mnie po długim chodzeniu nogi bolą, tzn. kolana a szczególnie jedno ale da się wytrzymać, dzisiaj polatałam sporo bo od dłuższego czasu pojawiło się słoneczko

[sabinka57]

Jolinko super kawę nam dzisiaj zaserwowałaś w pięknej wesołej niebieskiej filiżance
kawa z życzeniami a dla kogo? może dla mojej córki bo kończy dzisiaj 35 lat
jeszcze raz powtórzę, ze dobra z ciebie zona, mama i babcia, no i córka, dla każdego znajdziesz czas ale zgodzę się z Kasią na temat jak to Kasia określiła "zbytniego prowadzenia dzieci przy lekcjach", ja tez nie odrabiałam lekcji z córką, samodzielna była od dziecka.
Agnieszko mam nadzieję, że ćwiczenia pomogą ci wrócić do formy a tym samym do nas tak lubię twoje wpisy, zresztą wszystkie i wszystkich wpisy lubię i je lajkuję
Maniusiu pracy jeszcze nikt nie przerobił ale życzę ci, żebyś miała jej mniej
TinnGo wspaniała kobieta z ciebie, tak wspaniale zaopiekowałaś się kociaczkami, chorymi i bezbronnymi, które znienacka pojawiły się na twojej drodze, co przeżyłaś w tym czasie to tylko ty wiesz najlepiej ale chyle czoła przed takimi czynami, bardzo to wzruszające i piękne
Masz rację - 2 czy 3 koty to niewielka różnica ale za to masz na pewno wesoło w domu ja miałam jednego kota Filipa, był z nami 15 lat ...i też był jak członek rodziny

[gruschka]

Agnieszko
dopiero wpis Sabinki uświadomił mi ,że może cię być mniej i może nawet porannej kawki nie będzie.....
Bardzo proszę nie rób mi tegoĆwicz intensywnie,może się poprawi
Kto mnie będzie mobilizował....
Sabinko,zdrówka dla córki,będzie zaoczna imprezkaChyba tak,bo to chyba twój piwny wieczor

[kasiaogrodniczka]

Sabinko- wszystkiego co w zyciu najlepsze i najpiekniejsze dla twojej jedynaczki! To ona jest tylko cztery lata starsza od mego Alka! No...i prosze-jakie ma juz dorodne dwie coreczki.
A moj synek tralalinek nic tylko fruwa po swiecie i gniazda nie chce budowac...

Co do tego "prowadzenia przy lekcjach"...to sporo myslam o tym dzisiaj. Nie chcialabym byc zle zrozumiana, bo tak sie jakos utarlo, ze dla wielu rodzicow pomoc dziecku w szkole to sposob okazywania zainteresowania i milosci. I jest to prawda. Ale jest tez prawda to, ze zadania domowe to pierwsze obowiazki malego dziecka. I gdy nie pozwalamy dziecku w tym pierwszym, tak waznym momencie na rozwoj samodzielnosci, to nie wspomagamy w rezultacie tego procesu usamodzielniania.
Pisalam wam kiedys, ze wyrastalam w rodzinie z uczuciowym ale jednoczesnie cholerycznym ojcem. Musze przyznac, ze czulam przed nim respekt. Ale ten nielatwy rodzic mial wspaniala ceche charakteru-dawal mi niesamowicie duzo wolnosci. Juz jako pierwszoklasistka podrozowalam do babci sama pociagiem, moglam jezdzic na obozy i jako nastolatka pod namiot w mieszanym towarzystwie. Rodzice aprobowali moje wszystkie wybory i zamierzenia- nawet to, ze poszlam za swoim sercem studiowac 400 km od domu, a nie w pobliskim Wroclawiu. Nigdy nikt ze mna nie odrabial lekcji, ani o niczym nie przypominal, nie "ciagnal za uszy"...
Jak wiecie sama tez wyruszylam w wieku 24 lat na podboj zgnilego zachodu...

I taki sam model wychowania stosowalam wiec wobec moich dzieci. Poza srednim synem, ktory wiecie jaka ma chorobe- moje dzieci wyrosly na niesamowicie samodzienych ludzi. Tak samodzielnych, ze az sie czasami boje czy aby nie jestem wyrodna matka.

Kiedys w tej szkole, gdzie mielismy warsztaty psychologiczne mialam za zadanie namalowac drzewo i zaznaczyc na nim te wszystkie sytuacje, ktore powodowaly, ze moje drzewo zycia wzrastalo. I wiecie co ? Pierwsza taka sytuacja byla wlasnie ta podroz pociagiem w wieku 7 czy osmiu lat- jakze ja bylam wtedy z siebie dumna!!!
Bo nic nie cieszy czlowieka tak, jak jego samodzielnosc!

[maniusia72]

Ja tak na szybko, tez jestem za samodzielnoscią dzieci, pomagałam córce zawsze wtedy gdy oprosiła jak nie prosiła to nie pomagałam,
Sabinko najllepsze życzenia dla corki i zmykam dalej robic sprawozdanie

[Agnieszka111]

witam
images (14).jpg

Idzie mróz...mam nadzieję, że na krótko i niebyt intensywnie.
Tak jak pisałam wcześniej, muszę trochę spasować z siedzeniem przy kompie, więc będę pisała trochę rzadziej, ale to nie znaczy, że będę was zaniedbywała To nie w moim styluAle muszę, bo inaczej głową nie będę mogła ruszać wcale.Na razie ćwiczę i zobaczę co mi z tego wyjdzie. Najgorsze jest to, że mój lekarz od tych rzeczy wyjechał i nie mam teraz do kogo iść.
Kasiu, operacji na kręgosłup będę unikała, jak tylko długo będę mogła. Wierzę że zmiana trybu życia mi pomoże i zaczynam od tego. Pewnie, gdy będzie trzeba, to wiadomo, ale na razie dam sobie czas.
Najpierw trochę prywaty.
Dieta ośmiogodzinna jak dla mnie jest ok i na pewno pociągnę ją do świąt, ale muszę zweryfikować to, o czym pisała Sabinka- że w tym ośmiogodzinnym oknie jedzeniowym, nie mogę przeginać, a na razie trochę tak to wygląda. Przez to, moja waga po pierwszym kilku-dekowym spadku zatrzymała się. Od dziś więc będę zwracała baczniejszą uwagę na to CO będę jadła.
No nic, oficjalne ważenie w poniedziałek.
Jak pisałam wam na apce, wiecie, że mam motywację i wiecie, że sama będę się poganiała ale i was przez to bacikiem smagała, żebyście dotrzymywały mi kroku w końcu grupa to grupa nie?

[Agnieszka111]

cd

Krysiu, opis Twojego pobytu w szpitalu nie zaskoczył mnie zupełnie, bo to, co ja przeżyłam gdy usiłowałam gdzieś zacząć leczyć mojego brata, to był podobny horror. Trzeba być bardzo konsekwentnie zdeterminowanym, żeby dopiąć swego i tego życzę ci serdecznie

Jolinko, zuch babcia jesteś

Jeśli chodzi o pomaganie dzieciom, to robiłam to wtedy, gdy tego potrzebowały, ale one nigdy nawet sprawdzić mi nie dawały, bo wiedziały, że jak znajdę błąd, to będę kazała im poprawiać, a może wszystko przepisywać jeszcze raz więc unikały jak ognia pokazywania mi zeszytów
Są samodzielne, nawet moja nadopiekuńczość nie zabiła w nich jej.


Teresko, wzruszyła mnie historia Twoich kociaków Mnie generalnie rozczulają zwierzęta, dzieci i starsi ludzie, więc wiem co czułaś przygarniając maluchy
Twoje opisy są bardzo barwne i bardzo wpisują się w nasz wątek, więc liczę na więcej...i na kawę w manufakturze KASIU

- Tereska, nie będzie wiedziała o co chodzi, bo nie zna naszej wczorajszej rozmowy na appce, więc wytłumacz jej

Aga, nie przepracowuj się, bo WY musicie święta szykować a ja nie

Sabinko, trzymaj się tam na swojej diecie

Gruszko, fuksjowy ciuch, to jest to co kocham Bardzo lubię ten odcień różu i uważam, że niewiele jest osób, którym nie pasuje. Będziesz wyglądała super. No i prawidłowe podejście- też już o tym pisałam, jak przytyłam, kupiłam sobie nowe ciuchy żeby lepiej się czuć i miałam rację
Na razie dziewczynki, udanego dnia wam życzę